Teks:  1 Korintiërs 2:1-9

Winter is sinoniem met jag in Suid-Afrika.  Baie mense sien jaarliks met groot opwinding uit na die tyd in die veld.  Ongelukkig is een van die onvoorsiene dinge wat gebeur, dat selfs die mees ervare jagter ‘n bok kan kwes.  Dan verander die heerlikheid in ‘n groot gesoek.  Die dier se spoor moet in die veld gesoek word. 

Wanneer ‘n mens agter ‘n enkel ry spore op die strand of op ‘n sandduin aanstap, is dit selfs vir die mees onervare spoorsnyer heel eenvoudig, maar wanneer die natuurelemente ter sprake begin raak verander die hele prentjie.  Wanneer die wind oor hierdie spore begin waai of as daar ‘n reënbui uitsak raak dit al moeiliker om op die regte spoor te bly.  Wanneer daar ander diere oor die spore begin loop of as die spore oor ‘n klipkoppie of in digte bosse begin inbeweeg, raak dit absoluut noodsaaklik dat ‘n ervare spoorsnyer se hulp ingeroep moet word.

Dit is net ongelooflik om so ‘n persoon se vaardigheid te beleef.  Hoe hy die tekens in die sand en in die bos kan lees.  Wanneer ‘n mens saam met so ‘n persoon beweeg begin jy na ‘n ruk self ook baie van dit wat vir jou uitwys raaksien.  Sonder sy hulp was dit egter onmoontlik.

In hierdie teksgedeelte van vandag beskryf Paulus homself ook as ‘n soort spoorsnyer aan die gemeente.  Hy sê aan hulle dat die boodskap wat hy aan hulle verkondig het vir hulle versteek was.  Dit was ‘n verborge geheimenis.  Net soos die spore in die veld was dit daar, maar omdat hulle oog nie geoefen was om dit raak te sien nie was hierdie waarheid vir hulle verborge.  Hy is dan daar om dit aan hulle te openbaar.  Hy gaan hulle leer om dit ook raak te sien en verwonderd daaroor te raak. 

Eers is hy bang vir die taak.  Sal hulle hom glo?  Is die boodskap nie te eenvoudig nie?  Sal hy dit kan doen?  Maar dan besef hy in vers 3 en 4 dat hy bewus van sy eie swakheid net die boodskap met oortuiging moet oordra.  Die boodskap is reeds waar.  Hy hoef die mense nie met wysheid en welsprekendheid te oorreed nie.  Hy kan hulle net wys en die Gees sal verder sorg dat hulle raaksien wat hy aan hulle uitwys.  Groot heersers sien dit nie.  Daarom dat hulle Jesus nie as koning erken en aanbid nie, maar eerder laat kruisig.  Sy taak is om die mense te help dat hulle ore, oë en harte oop gaan vir die waarheid, dat hulle dit begin raaksien, beleef en glo.  Ons taak is dieselfde.  Ook ons moet soos spoorsnyers Jesus se teenwoordigheid in ons lewe aan ander uitwys.  Dis al wat Jesus van ons vra.  Die res doen Hy self.