Teks:  Jakobus 3:1-12

Liedere:  179:1,2,3   199:1,2,3   241:1,3   308:1-5

Met hierdie teks wil Jakobus ons wys op watter krag daar in ons tonge is.  Die diereryk wys ons alreeds dat hierdie stelling van Jakobus waar is.  Elke tipe dier is aangepas of beskik oor die vermoë om met sy soort te kan kommunikeer.  Die mens beskik egter oor ‘n baie hoër vermoë wanneer dit by kommunikasie kom.  Ons het die vermoë om te kan lees, skryf en praat.  Ons gebruik hierdie vermoë van ons om die wonderlikste dinge te kan doen.  Tog waarsku Jakobus ons dat hierdie selfde tong ongelukkig ook gebruik word om die grootste skade aan te rig.  Om mense te verneder, sleg te sê, te bedrieg, te vloek…. die lysie hou net aan en aan. 

Hy gebruik drie voorbeelde om die skade wat deur die tong aangerig kan word te verduidelik.  Hy sê hierdie mag van die tong is soos die stang wat in ‘n perd se bek geplaas word.  In hul tyd was die perd die kragtigste dier en daarom ook die kragtigste werktuig tot hul beskikking en tog word hierdie groter dier deur die stang in sy bek beheer.  Net so word ‘n massiewe groot skip deur die roer gestuur. 

Sy afleiding is dus dat die tong een van die kleinste dele van die liggaam is, maar wat die grootste mag het as dit nie reg hanteer word nie.  Dit kan soos ‘n vlammetjie verantwoordelik wees vir die aansteek van ‘n reuse veldbrand.  Alles begin by een sin of een woord.

So moet dit nie by gelowiges wees nie.  Woorde het die mag om af te breek of om op te bou.  Vir Jakobus is die tong, of dan dit wat by die mond uitkom, die duidelikste aanduiding van wat in die hart aangaan.  Ons moet so optree en praat dat dit duidelik is dat ons harte deur die liefde van God verander is.  Die mens is nie alleen instaat om dit te kan doen nie.  Paulus sê tog vir ons, die goeie wat ek wil doen, die doen ek nie, maar die slegte wat ek nie wil doen, aai tog dit doen ek so graag.  Ons is emosionele wesens.  So, al besluit ek om my lewe in orde te kry en van nou af net te doen en te sê wat goed en opbouend is, vat dit nie lank voordat iemand my verkeerd opvryf en ek van al hierdie goeie voornemens vergeet nie.  As die emosies oorneem raak ek ‘n ander mens.  Jakobus sê ons moet erken dat ons swak is en dat ons net onder die leiding van die Heilige Gees ware getuies vir die Here kan wees.  Besef jy is verantwoordelik teenoor die Here.