Teks: Kol 3:1-17
Liedere: 188:1,2,3 284:1,2,3 Oorwinningslied
Paulus praat met die gemeente oor die manier om die dwalings wat tans in die gemeente aangetref word te weerstaan. Eerstens moet die gemeente weer besef dat elke gelowige saam met Jesus uit die dood opgewek is. Jesus het die prys vir ons sonde volledig betaal. Daarom is ons deur Hom nuut gemaak en deel ons in die oorwinning wat Hy behaal het.
Daarom moet ons na die dinge wat in die hemel is streef. Dit waarmee ons onsself voor ons bekering besig gehou het, het nou nie meer waarde nie. Die dinge wat God van ons vereis is waarna ons moet streef. Gedagtes loop uit op dade. Daarom moet ons ons gedagtes op die geestelike rig. Deur ons gedagtes op die dinge daarbo, op God se verwagting van ons te rig, verander ons lewe in ‘n lewe wat ons geloof toon.
Ons moet besef dat ons die uitverkorenes van God is. Daarom moet ons lewe anders lyk. Die Here het ons oneindig lief. As ons daardie besef kry, motiveer dit ons om ‘n nuwe lewe te leef.
Ons moet egter besef dat hierdie verandering ‘n langtermyn proses is. Vir almal is dit nuut en vreemd. Daarom moet gelowiges met mekaar geduldig wees. Elkeen van ons sukkel met hierdie nuwe pad. Die antwoord lê daarin dat ons met mekaar sal geduldig wees, mekaar sal ondersteun en mekaar sal lief hê soos wat God ons liefhet.
Dit teken dat ons deur God aangeraak is en dat dit ‘n werklike verskil ons lewe gemaak het is dat ons godelike liefde in ons lewe sigbaar raak. Dit is meer as net ‘n teken van die verandering in ons lewe. Dis ‘n direkte opdrag van God. As ons Hom wil dien moet ons mekaar liefhê en met mekaar geduldig wees.
Hierdie liefde is die band wat gelowiges aan mekaar verbind. Sonder liefde sal die band wat daar veronderstel is om te wees tussen gelowiges ontbreek. Indien hierdie liefde sigbaar begin word sal vrede en dankbaar uit ons lewe straal. Die toets vir ons eie oortuiging is dus liefde, vrede en dankbaarheid. Kom ons beoordeel elkeen ons lewe aan die hand van hierdie maatstawwe van God.